Klein

Mijn vader komt me tegemoet in de gang.
‘Hey Ria, wat doe jij hier?’
‘Ik kom je gezellig bezoeken.’
‘Jij moet toch oppassen op Dianca.’
‘Je weet dat ik altijd heel goed pas op het leukste meisje van de hele wereld. Ze is boven.’
‘Gelukkig. Ligt ze te slapen?’
‘Ja, ze rust. Ik vind dat je een leuke dochter hebt.’
‘Ik ook. Ze is lief en zo’n schattig meisje.’

Mijn vader ziet me aan voor zijn zus Ria. Niet gek daar ik best lijk op zijn zus van vroeger. Normaal begroet ik mijn vader met: ‘Hoi pap, je dochter Dianca komt je weer eens bezoeken hoor.’ Dan weet hij misschien beter dat ik het ben. Nu laat ik het even gaan. Ik word blij van het feit dat hij mij blijkbaar een lief en schattig meisje vindt en dat hij zich duidelijk zorgen om mij maakt.

Samen lopen we naar zijn kamer en zetten de bloemen op de vaas. Hij kijkt mij aan en zegt: ‘Fijn dat je er bent, kind.’



Deze blog is een vervolg op het nieuwe dementie-boek deMENSie.
Voor Dianca's nieuwste blogs, kijk op haar facebook- of Instagramaccount.